Onze geldzoekmanie begon op de laatste vrijdag van een zomervakantie, enkele jaren geleden. Ik wilde samen met de zoons nog iets gezelligs doen. Ik bedacht toen om gestructureerd naar geld te gaan zoeken, op plekken waar we steeds bij toeval muntstukken hadden gevonden. Vooral de zoons zagen tot dan toe overal en nergens geld liggen: op de grond bij kassa’s, op straat, op stations. We besloten om een rondje Den Haag te doen.
En ja hoor, we vonden muntjes. In parkeerautomaten, die draaiden toen nog op cashgeld. In karretjes bij de Albert Heijn. Daarvoor moesten we soms een heleboel karretjes loskoppelen om een vergeten vijftig cent- of eurostuk uit het midden van de rij te kunnen halen. Als ‘wisselgeld’ moet je dan een waardeloos karretjesmuntje gebruiken. Een heel gedoe en geschuif, maar het loont de moeite. En we vonden geld in snoepautomaten op stations. Die vormen nog steeds onze grootste bron van inkomsten. We zullen nooit een snoep- of drankautomaat langslopen zonder even in het wisselgeldklepje te voelen. ‘Even een automaat betasten’, zeggen we dan. Op die eerste zoekvrijdag kregen we van iemand de tip om ook onder de automaten te kijken. Toen was het hek van de dam. We ontdekten dat daar altijd wel iets ligt, tot twee-euro-stukken aan toe. De zoons hebben in de loop van de tijd een heel systeem ontwikkeld met zaklantaarntjes en stokjes, om het geld eronder vandaan te krijgen. Die eerste vrijdagavond was de bodem van ons geldpotje al aardig gevuld. Er zouden nog vele hilarische zoektochten volgen. Net in deze periode wordt onze straat opnieuw ingericht. Hardwerkende mannen zijn nu bezig om het laatste stukje aan te passen. Ze hebben het asfalt eruit gehaald, rioolbuizen vernieuwd en mooie nieuwe klinkertjes gelegd. Al wekenlang worden we ’s ochtends wakker met op de achtergrond bulldozergeluiden. Maar het hindert ons niets, integendeel: we zijn superblij met deze opknapbeurt. De mannen begonnen in de herfst, maar moesten hun werk stilleggen vanaf het moment dat Sinterklaas door de straat reed. Winkelstraten mogen tijdens de feestweken niet opengebroken zijn. Prompt begonnen de werkzaamheden weer in januari. Manlief was in oktober en november vaker dan anders in de straat te vinden. ‘Even kijken hoe ver ze zijn’, zei hij dan, en hij verzon een boodschapje. Hij vond het leuk om te zien hoe het werk aangepakt werd, maakte praatjes met de mannen, en kreeg het voor elkaar dat wij een deel van de pallets mochten hebben – voor onze houtkachels. Toen in januari ons deel van de straat aan de beurt was, heb ook ik er vaak naar staan kijken. Zo interessant: het losscheuren van het asfalt, dat vervolgens bijna liefdevol en teder door een bulldozer in een grote puinbak wordt gevleid. Graven, zand en puin storten, putten plaatsen, alles aantrillen, steentjes leggen. Wat werken die mannen hard! Steeds zijn er vijf bewegingen die tegelijk door elkaar heen krioelen, maar die volkomen op elkaar zijn afgestemd. Ik heb diepe bewondering voor hoe deze stratenmakers van een wildernis zo’n mooi geheel kunnen maken. Niet alleen de mensen maken onze straat zo aardig, maar ook de spullen die we er vinden. Gewoon op de stoep. Deze prachtige Biedermeier-achtige bank stond op een mooie dag zomaar op straat. Overbuurman Hannes (van ‘Hannes koopt alles’) had er geen ruimte meer voor in zijn winkels, en had’m buiten gezet. Voor de eerlijke vinder. Is het geen beauty? Hannes zet wel vaker overtollig spul op straat. In de loop van de tijd zal ik schrijven wat we daarvan mee naar huis hebben genomen. Verder vinden we allerlei bouwmateriaal in puinbakken – maar daar is onze straat natuurlijk niet uniek in. Ik wil bloggen over alle leuke dingen die je op straat kunt vinden, of dat nu hier is of elders. Natuurlijk is het extra leuk als bijvoorbeeld een paneeldeur uit een paar huizen verderop hier een tweede leven krijgt. Dat scheelt ons gesjouw en voor die deur is het fijn als-ie zich een beetje thuis voelt, zo in zijn eigen buurt. Jarenlang vonden we in onze straat ook nog eens geld. Dat is een heel verhaal, maar het komt hierop neer: als gezin maken wij er een sport van om buiten naar muntjes te speuren. Die doen we in een potje. Vorig jaar hadden we het magische bedrag van driehonderd euro bereikt. Daarvan zijn we een paar dagen naar Gent gegaan. Van op straat gevonden geld! Okee, ook dat vonden we niet alleen in onze straat. Maar onze geld-zoek-manie is wel hier begonnen. Ga ik allemaal over schrijven. Wordt vervolgd! Laat ik beginnen met vertellen dat we in zo’n leuke straat wonen. Een winkelstraat midden in het Zeeheldenkwartier, dat is een Haagse wijk die in het begin van de twintigste eeuw gebouwd is. Als ik met mijn rieten boodschappentas naar de Coop loop, kom ik langs de winkel van Hermanos (die zeg ik even goeiendag), langs de immer hardwerkende mannen van bakkerij Maxima (als ze opkijken knikken we naar elkaar) en langs Hans-de-schilder, die vaak buiten in zijn portiek een luchtje staat te scheppen (even een praatje maken).
Op de terugweg ga ik soms langs slijterij Kooper. Ik hoef alleen maar te zeggen: ‘Het is weer op’, en hij weet precies welk merk oude jenever hij vanachter de toonbank moet pakken. De transactie van betalen en het overhandigen van de in een papiertje gerolde fles, gaat altijd gepaard met een paar vrolijke opmerkingen over en weer. Daarna kom ik langs Jack, met zijn Sinkel-achtige winkel. ‘Mooi weertje hè’, zegt hij – als hij buiten staat. Ik steek schuin over en zwaai naar de Italianen van lunchroom Het Gouden Konijn. Als ik bijna thuis ben, zie ik dat de dames van de schoenenwinkel de etalage aan het vernieuwen zijn. Ik loop even naar binnen om te vertellen wat ik nu weer voor bijzondere vogel in onze achtertuin heb gezien. Eenmaal weer thuis loop ik met een brede glimlach de trap op (ja bijzonder hè, wij wonen in een bovenhuis met tuin). Even boodschappen doen is: van alles onderweg beleven. |
AuthorIk schrijf hier over wat we allemaal op straat vinden: serviesgoed, meubels, geld. Over de leuke ontmoetingen die we in onze straat hebben. En over onze levenshouding: leven met wat zich aandient, met wat op je pad komt. Dat houdt in: openstaan voor wat je tegenkomt, op straat, overal. CategoriesArchives
November 2023
|