Deze roze kunstbloemen lagen gewoon op de stoep. Verloren door iemand? Van een fietsmand gewaaid? Ik nam ze mee en stak ze achter de spiegel op het toilet.
Ook de thee van dag 89 kan ik vrijelijk plaatsen.
De vragen die de theezakjes stellen, zullen nooit beantwoord worden door degene die dit pakje thee kocht: hou je meer van zoet of van hartig? Wat is het avontuurlijkste dat je ooit hebt gedaan? Bij de spullen van dag 89 was ook een multomap met recepten. Zo eentje als iedereen wel in de kast heeft staan: met afgescheurde stukjes karton van honig-pakken, uitgeknipte recepten uit kranten, complete gerechten waarvan de bereiding is opgeschreven. Een leven aan maaltijden, lekkere hapjes, taarten. Sommige vragen op de theezakjes kan ik aan de hand van het receptenboek beantwoorden. Ontroerend. Nou oké, wel nog even de Lundia-spullen van dag 89. Die zijn niet herkenbaar voor de achterblijvers.
Zes grote platen (van 60 cm bij 2.44) vormen de vloer van een zoldertje, dat echtgenoot in een hoek van de schuur maakte. Op het zoldertje staan spullen opgeslagen (tuinstoelen, kussens, koffers, enzo). De platen vond hij op straat.
|
AuthorIk schrijf hier over wat we allemaal op straat vinden: serviesgoed, meubels, geld. Over de leuke ontmoetingen die we in onze straat hebben. En over onze levenshouding: leven met wat zich aandient, met wat op je pad komt. Dat houdt in: openstaan voor wat je tegenkomt, op straat, overal. CategoriesArchives
November 2023
|