Van alles te beleven

Laat ik beginnen met vertellen dat we in zo’n leuke straat wonen. Een winkelstraat midden in het Zeeheldenkwartier, dat is een Haagse wijk die in het begin van de twintigste eeuw gebouwd is. Als ik met mijn rieten boodschappentas naar de Coop loop, kom ik langs de winkel van Hermanos (die zeg ik even goeiendag), langs de immer hardwerkende mannen van  bakkerij Maxima (als ze opkijken knikken we naar elkaar) en langs Hans-de-schilder, die vaak buiten in zijn portiek een luchtje staat te scheppen (even een praatje maken).

Op de terugweg ga ik soms langs slijterij Kooper. Ik hoef alleen maar te zeggen: ‘Het is weer op’, en hij weet precies welk merk oude jenever hij vanachter de toonbank moet pakken. De transactie van betalen en het overhandigen van de in een papiertje gerolde fles, gaat altijd gepaard met een paar vrolijke opmerkingen over en weer. Daarna kom ik langs Jack, met zijn Sinkel-achtige winkel. ‘Mooi weertje hè’, zegt hij – als hij buiten staat. Ik steek schuin over en zwaai naar de Italianen van lunchroom Het Gouden Konijn. Als ik bijna thuis ben, zie ik dat de dames van de schoenenwinkel de etalage aan het vernieuwen zijn. Ik loop even naar binnen om te vertellen wat ik nu weer voor bijzondere vogel in onze achtertuin heb gezien.

Eenmaal weer thuis loop ik met een brede glimlach de trap op (ja bijzonder hè, wij wonen in een bovenhuis met tuin). Even boodschappen doen is: van alles onderweg beleven.