Belgische snoepautomaten

Dat was schrikken, vorige week op station Amersfoort! Gewoontegetrouw wilde ik voelen of er muntjes in de snoepautomaat lagen. Maar… er stonden nieuwe apparaten, die alleen op pinpas werken. Het begin van het einde van een lange periode plezier-beleven-aan-snoepautomaten-voelen.
 
Laat ik mijn hoop maar vestigen op het buitenland, waar ik nog nergens dit soort nieuwlichterij heb aangetroffen. Voor mijn studie ben ik jarenlang met de trein naar Leuven gegaan, waarvoor ik steeds in Mechelen moest overstappen. Station Mechelen is een walhalla: er staan zo’n vijftien automaten met koffie, snoep, brood en drankjes. De bakjes voor het teruggave-geld moet je naar buiten klappen, een extra handeling waar mensen kennelijk geen zin in hebben. Ik heb er vaak geld in gevonden. Ook op station Leuven staat een hele batterij automaten.
 
Onlangs ging ik weer eens naar Leuven. De reis begon goed: vijf cent op station Hollands Spoor. De eerste automaat die ik in Mechelen betastte, bevatte meteen negentig cent. Ook op de terugweg was ik fortuinlijk. Eerst niet, alle bakjes in Leuven waren leeg. Door het geldzoeken miste ik mijn treintje naar Mechelen, ik zag het wegrijden toen ik het perron op kwam. Nu had ik even de tijd om een foto te nemen van de Belgische automaten met hun bakjes, voor dit blog.
Ik dus weer de roltrap af. Ik fotografeerde een snoepautomaat en deed een bakje open, voor de foto. En jawel! In de tijd dat ik op en neer was gelopen, had iemand er veertig cent in laten zitten.

In Mechelen vond ik uiteindelijk nog zeventig cent. Totale opbrengst: € 2,05. Als dus alle Hollandse automaten ont-cashed zijn, ga ik maar in België wonen.

---