We blijven nog even in de stoelen-sfeer. Deze zag ik toen ik aan het warmlopen was voor een hardlooprondje. Meteen rechtsomkeert gemaakt, sjouwend met dit gevaarte. Het is een kitsch-ding, maar wel een grappig geval. En hij kleurt griezelig mooi bij ons tapijt in de woonkamer. Ik nam hem mee voor de verkoop, maar hij staat daar (voorlopig?) prima. Gegoogeld, en dit soort stoelen staat bekend als ‘koninklijke stoelen’. 

Nog één vondst van dag 124. Of eigenlijk twee: een set elegante stoeltjes. Ze staan inmiddels bij twee bureautjes die eigenlijk niet fungeren als bureau, maar als tafel-om-iets-op-te-leggen. Daar hoort dan toch een stoel bij, ook al zit je er eigenlijk nooit op. Dit is het stoeltje in mijn werkkamer, het andere exemplaar staat bij een zoon. 

​

​Hetzelfde van dag 131 geldt voor dit setje. Ook gevonden bij de spullen van dag 124 en ook ‘echt’ antiek. Ik vind ze mooi, maar heb er geen plek voor. Dus: voor de verkoop.
 

​In tegenstelling tot de kan van dag 130 is deze kruik wel echt oud. Hij stond ook bij de spullen van dag 124. Hoe oud? Antiek? Hij ligt in de kist met ‘spullen voor Marktplaats’. 

​Wat een leuke kan hè! Hij stond bij de spullen van dag 124. Het is wel een fabrieksding. Hij ziet er oud en verweerd uit, maar bij nadere inspectie zie je dat dat nep is. Eerlijk gezegd vind ik hem wel grappig. Ik zou hem niet kopen, zo nieuw en zogenaamd oud. Maar nu ik hem gratis heb gevonden, heb ik hem dankbaar een plekje gegeven in de keuken. Handig om het koffieapparaat mee bij te vullen. 

​Tja, wat moet je hier nu van zeggen. Deze twee beelden stonden bij de spullen van dag 124. Ik vind ze niet echt mooi. Ook niet per se lélijk, maar het is niet mijn smaak. Ik geloof wel dat ze authentiek zijn, met de hand gemaakt, niet van Blokker ofzo.
Manlief wilde ze houden. Ik eigenlijk niet. Ze mochten blijven, maar dan niet op een prominente plaats. Boven op een kledingkast, vóór een lelijke plek, staan ze nog niet eens zo verkeerd.
Wie zou ze gemaakt hebben?

Ook bij de dingen van dag 124: een partij mandjes. Die staan nu in mijn kledingkast, zodat allerlei klein spul netjes geordend is en de stapeltjes niet omvallen: er zitten t-shirts in, hemdjes, topjes, hesjes.

Twee tafeltjes stonden er bij de spullen van dag 124. Van eentje heb ik helaas geen foto meer. Ik heb het verkocht via Marktplaats, aan iemand die – zo bleek aan de deur – iets zocht om de kerstboom op te zetten. Twee uur nadat ze het tafeltje had opgehaald, stuurde ze me een foto met bericht. De boom stond inmiddels, opgetuigd en wel, te gloren op het tafeltje.
Het andere kregen we niet verkocht, en dat snap ik: het is niet zo mooi en zelfs een beetje kneuterig. Ik zette het zo lang naast mijn luie stoel in de eetkamer, waar het qua hoogte eigenlijk precies is wat ik daar goed kan gebruiken. En nu staat dat niet zo mooie tafeltje er al ruim een jaar en zie ik amper nog dat het eigenlijk geen gezicht is. Misschien toch es iets aan doen… 

Bij de dag-124-spullen stond dit kastje. Een schatje. Maar met maten waarvan je denkt: wáár zou dit nou es passen? Het is een formaat nachtkastje, maar dan veel hoger. In een woonkamer zijn de verhoudingen algauw een beetje vreemd. Misschien iets voor in een hal, onder de spiegel, en dan leg je er je sleutels en je handschoenen op.
Bij ons was in elk geval geen plek en dus verkochten we het voor een klein bedragje via Marktplaats. Degene die het kocht, knapt in z’n vrije tijd meubels op. En hij zag er wel een goede bestemming voor, in zijn huis. Kastje gered van de kraakwagen en iemand blij met de nieuwe aanwinst!

Bij de spullen van dag 124 lag een eenwieler. We pompten de banden op, en die bleven hard. Manlief – fervent fietser - had altijd al een eenwieler willen hebben, zei hij. Maar nu er eentje in de schuur in de weg stond te staan, leek het ons na een tijdje toch beter om het fietsje een betere bestemming te geven. We zetten het voor 5 euro op Marktplaats. Daar werd het spoedig verkocht.
Aan de deur kwam een man die gymleraar bleek te zijn op een basisschool en voor z’n leerlingen allerhande beweeg-dingen zocht, voor op het schoolplein. Het mocht niet teveel kosten, dus hij was blij met deze aanwinst. Zo sympathiek dat zo’n leraar in z’n vrije tijd Marktplaats afstruint en in z’n vrije weekend de eenwieler kwam ophalen!