Bij het krukje van dag 157 stond dit kleine kastje. Laatjes in de vorm van mandjes en een spiegeldeurtje, een mooi ondiep en laag geheel. Loodzwaar om mee naar huis te tillen!
Wat ermee te doen? Op Marktplaats zetten? Ik vond het té schattig om weg te doen. In de gang, onder de kapstok, stond al heel lang een oude kast waar ik veelgebruikte schoenen in bewaarde. Die stonden dan mooi voor de grijp binnen handbereik. Ik doekte de kast op, maakte elders plaats voor de schoenen, en zette er het gevonden kastje neer. In de laatjes zitten nu zaken als boodschappenkarrenmuntjes, fietslampjes, zonnebrillen, de bibliotheekpas en andere dingen die je gauw meeneemt als je net je jas hebt aangetrokken. Het houten plankje had vochtkringen en was kaal geworden, maar met een aloude truc heb ik dat weer mooi gekregen: inwrijven met mayonaise. Dat trekt het vocht eruit en geeft glans. Kortom: gratis kastje, afgezien van een paar likjes mayo. Comments are closed.
|
AuthorIk schrijf hier over wat we allemaal op straat vinden: serviesgoed, meubels, geld. Over de leuke ontmoetingen die we in onze straat hebben. En over onze levenshouding: leven met wat zich aandient, met wat op je pad komt. Dat houdt in: openstaan voor wat je tegenkomt, op straat, overal. CategoriesArchives
November 2023
|