 Schattig blauw kinderstoeltje. Het staat op ons dakterras, met een plantje erop. Het zal wel een keer uit elkaar vallen door regen en nattigheid, op het moment groeit er zelfs een prachtige zwam uit. Maar dat maakt niet uit, voorlopig staat het leuk. Het staat zusterlijk naast het gevonden stoeltje dat ik al eerder postte.
 Nog een mandje, maar nu een echt rieten exemplaar. Het fungeert als theemuts, of hooikist, of hoe je het noemen wilt. ’s Ochtends zet ik een grote pot thee, en die blijft vervolgens de hele dag warm in dit mandje, tussen de fleece-dekentjes.
 Weer een vondst die ik tijdens een hardloopsessie zag staan. Maar omdat ik al daadwerkelijk aan het hardlopen was, kon ik natuurlijk niet stoppen om dit tafeltje af te voeren. Het even laten staan en braaf m’n rondje gelopen, steeds hopend dat ik bij terugkomst de kraakwagen vóór zou zijn. En ja! Dat lukte. Mee naar huis genomen en nu staat het elegant te wezen, voor een slaapkamerraam.
 Waar ik dit kattenmandje vond, weet ik niet eens meer. Het was vies, ik maakte het schoon, tot ‘t er schoner uitzag dan ons eigen kattenmandje. Op Marktplaats gezet voor een bescheiden prijsje, en al ras meldde iemand zich. Toen ze het kwam ophalen zei ze: voor m’n konijn! Gut ja, er kan ook een konijn in, natuurlijk.
 Lopend naar de tramhalte zag ik deze staan. Ik moest de tram halen, dus snel manlief gebeld en aangeduid waar weer een nieuwe vondst stond. Hij haalde hem op, en nu staat-ie als een soort deel twee van een ensemble naast de stoel van dag 135. Samen vormen ze een leuk geheel.
 We blijven nog even in de stoelen-sfeer. Deze zag ik toen ik aan het warmlopen was voor een hardlooprondje. Meteen rechtsomkeert gemaakt, sjouwend met dit gevaarte. Het is een kitsch-ding, maar wel een grappig geval. En hij kleurt griezelig mooi bij ons tapijt in de woonkamer. Ik nam hem mee voor de verkoop, maar hij staat daar (voorlopig?) prima. Gegoogeld, en dit soort stoelen staat bekend als ‘koninklijke stoelen’.
 Nog één vondst van dag 124. Of eigenlijk twee: een set elegante stoeltjes. Ze staan inmiddels bij twee bureautjes die eigenlijk niet fungeren als bureau, maar als tafel-om-iets-op-te-leggen. Daar hoort dan toch een stoel bij, ook al zit je er eigenlijk nooit op. Dit is het stoeltje in mijn werkkamer, het andere exemplaar staat bij een zoon.
 Hetzelfde van dag 131 geldt voor dit setje. Ook gevonden bij de spullen van dag 124 en ook ‘echt’ antiek. Ik vind ze mooi, maar heb er geen plek voor. Dus: voor de verkoop.
 In tegenstelling tot de kan van dag 130 is deze kruik wel echt oud. Hij stond ook bij de spullen van dag 124. Hoe oud? Antiek? Hij ligt in de kist met ‘spullen voor Marktplaats’.
 Wat een leuke kan hè! Hij stond bij de spullen van dag 124. Het is wel een fabrieksding. Hij ziet er oud en verweerd uit, maar bij nadere inspectie zie je dat dat nep is. Eerlijk gezegd vind ik hem wel grappig. Ik zou hem niet kopen, zo nieuw en zogenaamd oud. Maar nu ik hem gratis heb gevonden, heb ik hem dankbaar een plekje gegeven in de keuken. Handig om het koffieapparaat mee bij te vullen.
|
AuthorIk schrijf hier over wat we allemaal op straat vinden: serviesgoed, meubels, geld. Over de leuke ontmoetingen die we in onze straat hebben. En over onze levenshouding: leven met wat zich aandient, met wat op je pad komt. Dat houdt in: openstaan voor wat je tegenkomt, op straat, overal. CategoriesArchives
November 2022
|
RSS-feed
