Schattig blauw kinderstoeltje. Het staat op ons dakterras, met een plantje erop. Het zal wel een keer uit elkaar vallen door regen en nattigheid, op het moment groeit er zelfs een prachtige zwam uit. Maar dat maakt niet uit, voorlopig staat het leuk. Het staat zusterlijk naast het gevonden stoeltje dat ik al eerder postte.
Nog een mandje, maar nu een echt rieten exemplaar. Het fungeert als theemuts, of hooikist, of hoe je het noemen wilt. ’s Ochtends zet ik een grote pot thee, en die blijft vervolgens de hele dag warm in dit mandje, tussen de fleece-dekentjes.
Weer een vondst die ik tijdens een hardloopsessie zag staan. Maar omdat ik al daadwerkelijk aan het hardlopen was, kon ik natuurlijk niet stoppen om dit tafeltje af te voeren. Het even laten staan en braaf m’n rondje gelopen, steeds hopend dat ik bij terugkomst de kraakwagen vóór zou zijn. En ja! Dat lukte. Mee naar huis genomen en nu staat het elegant te wezen, voor een slaapkamerraam.
Waar ik dit kattenmandje vond, weet ik niet eens meer. Het was vies, ik maakte het schoon, tot ‘t er schoner uitzag dan ons eigen kattenmandje. Op Marktplaats gezet voor een bescheiden prijsje, en al ras meldde iemand zich. Toen ze het kwam ophalen zei ze: voor m’n konijn! Gut ja, er kan ook een konijn in, natuurlijk.
Lopend naar de tramhalte zag ik deze staan. Ik moest de tram halen, dus snel manlief gebeld en aangeduid waar weer een nieuwe vondst stond. Hij haalde hem op, en nu staat-ie als een soort deel twee van een ensemble naast de stoel van dag 135. Samen vormen ze een leuk geheel.
|
AuthorIk schrijf hier over wat we allemaal op straat vinden: serviesgoed, meubels, geld. Over de leuke ontmoetingen die we in onze straat hebben. En over onze levenshouding: leven met wat zich aandient, met wat op je pad komt. Dat houdt in: openstaan voor wat je tegenkomt, op straat, overal. CategoriesArchives
November 2023
|